نقش ارزیابی درونی در بهبود کیفیت آموزشی گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

  سابقه و هدف: از آن‌جایی که انجام ارزشیابی آموزشی از جمله ارزیابی درونی می‌تواند نقاط قوت و ضعف سیستم آموزشی را نمایان کند و برنامه‌ریزی بر اساس این نتایج منجر به بهبود کیفیت آموزشی و ایجاد بهره‌وری بیش‌تر می‌گردد، این مطالعه با هدف شناخت این نقاط و ارتقاء کیفیت وظایف محوله گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و انجام شد.   مواد و روش ‌ ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی متغیرهای جایگاه سازمانی و مدیریت، نیروی انسانی، فضاها و تجهیزات، اهداف آموزشی، اهداف درمانی و اهداف پژوهشی توسط 32 پرسش‌نامه و 530 ملاک مورد ارزیابی قرار گرفت. این پرسش‌نامه‌ها جهت تکمیل در اختیار اعضاء هیات علمی و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم فیزیوتراپی قرار گرفت. نتایج بر اساس رتبه‌بندی گورمن از غیر رضایت‌بخش (1) تا بسیار قوی (5) طبقه‌بندی شد.   یافته ‌ ها: عوامل مورد ارزشیابی در اهداف آموزشی شامل ارزش‌یابی کلیه دروس تئوری و عملی اختصاصی و برنامه‌های دوره کارورزی بود، که با امتیاز 69/3 در طبقه خوب قرار گرفت. گروه در بخش درمانی با امتیاز 06/4 و در بخش اهداف پژوهشی نیز با امتیاز 15/4 در طبقه قوی قرار گرفت. در ارزیابی فضا، پرسنل و تجهیزات (ارزیابی جنبی) امتیاز 13/4 (طبقه قوی) حاصل آمد. در کل گروه فیزیوتراپی با امتیاز 98/3 در طبقه خوب گورمن قرار گرفت.   نتیجه ‌ گیری: نتایج نشان داد که ملاک‌هایی نظیر فضای آموزشی و تجهیزات بالاترین نمره و در نیروی انسانی کم‌ترین نمره را کسب نموده است. پیشنهاد می‌شود جهت بررسی تغییرات درون گروهی این مطالعه در فواصل زمانی منظم تکرار گردد.